Al tijdens mijn stud
ie Industrieel Ontwerpen kwam ik dit plaatje tegen. Dit is een klassiek voorbeeld van hoe een misverstand in de wereld komt, maar ook hoe makkelijk het is om elkaar niet goed te begrijpen. Bijvoorbeeld, je wil een stoel hebben voor boven op zolder. Deze stoel mag niet te veel kosten en moet wel comfortabel zitten. De verkoper in de winkel komt direct met een stoel aanzetten, maar dat was niet wat je in gedachten had. Waar gaat het mis?
Ten eerste, wat is niet te duur? Is dat 500 euro of is dat 50 euro? De prijs die je ervoor wil betalen is afhankelijk van je referentiekader. In welke winkel ben je? Ikea of meubelwinkel? Mocht je op internet hebben gekeken naar stoelen, dan kan zelf 50 euro al te veel zijn.
Ten tweede, wat is comfortabel? Elke stoel zit comfortabel na een lange dag lopen. Maar zit de stoel ook lekker na 10 minuten? En na een half uur of een uur? En waar wordt de stoel voor gebruikt? Een stoel om lekker een boek in te lezen is een andere stoel dan een stoel voor aan een bureau. Klinkt logisch, toch?
Ook binnen een project kan het op deze manier mis gaan. De opdrachtgever heeft de oplossing in gedachten, maar maakt dat niet expliciet duidelijk. Binnen welke tijd, budget en met welke kwaliteit het project moet eindigen is vaak vooraf niet duidelijk gespecifieerd. Soms is er zo weinig tijd om een goede overdracht te doen, waardoor het project wel moet misgaan. Eigenlijk moet je op dat moment zeggen: “Nee, ik doe het niet!”. Helaas denken de meeste mensen aan een half woord genoeg te hebben, waardoor voor de opdrachtgever de witte vlekken ingevuld worden, met alle gevolgen van dien.
